Во 1955 година, шестмина студенти тргнаа од Лондон во два автомобила на Land Rover на епска експедиција во непознатото. Дестинацијата беше Сингапур, а наградата беше место во историјата. Еден од членовите на екипата, Тим Слесор, ги споделува своите сеќавања за тоа како се планираше патувањето.
Тоа би било едно од најдолгите копнени патувања: половина пат околу светот, од каналот Ламанш до Сингапур.
Како студенти немавме пари, немавме коли, немавме ништо.
Како и многу други работи во Кембриџ во 50-тите години од минатиот век, и оваа идеја се роди во една вечер со филџан кафе направено на плинска боца. Отидов до собата на Адријан Кауел на еден филџан за добра ноќ, кога тој започна да сонува - на глас. Што велиш за една експедиција со возење до Сингапур? Луда работа? Можеби. Но зошто не? На крајот на краиштата, никој друг не го направил тоа. Би можеле да бидеме први.
Земавме еден атлас. Ја нацртавме патеката. Ја претпоставивме километражата. Долго време во текот на ноќта зборувавме за оваа работа.
И, повеќе или помалку, така се роди експедицијата или, поточно, така беше смислена.
Екипата се формира пред и да ја дознаеме. Прв член беше камерманот Ентони Барингтон Браун (познат како ББ). Следен беше Хенри Нот, секретар на универзитетскиот мото клуб. Потоа тука беше Пет Марфи, навигатор и дипломат преговарач за визи.
Потоа добивме идеја да регрутираме некого од Оксфорд: размислувавме дека, ако некогаш ги добиеме тие два автомобила, тогаш би можеле едниот да го бојадисаме со светлосина боја а другиот со темносина боја. Интересот на медиумите во голема мера би ги зголемило нашите шанси да добиеме спонзорство.
Испративме група доброволци до другиот табор. Групата се врати со Најџел Њубери којшто стана одговорен за набавки и втор механичар. Адријан, којшто сепак ја даде идејата, веќе беше нашиот „бизнис менаџер“ - касиер, сметководител и секретар. Прво напиша писмо, а потоа организираше и посета на Бирмингем за да ја убеди компанијата Rover дека сме способни да тргнеме на патувањето што, според некои, беше невозможно.
Но, како што истакна Адријан, ако и покрај малата веројатност успееме да го направиме првото патување „по копно до Сингапур“, публицитетот за Rover би бил, во најмала рака, значителен. Неколку дена подоцна, Rover напиша дека ја разбираат логиката на предлогот на Адријан. Прославивме – и тоа како!
